Cuma, Nisan 14, 2006

lanetli gün

nasıl nasıl? hani her zaman olabilir kötü şeyler. hep sıkılırız. ama yok. bugünde bir haltlar var.
lan diyorum. kime ne yaptım da böyle bu işler.nasıl normal başlar gün?
hazırlıklara devam. yapılabilecek ne varsa...
ama okul dersin ortası, benim meleyim kandırıyor olabilir mi beni?yapabilir mi?
-ne diye surat asıyorsun
-ya gizlediğin için surat astığıma katlanacaksın, ya saklamayacaksın.
-yapma beril, yeter.......
-aptal yerine mi koyuluyorum?
-(bağırışlar)
-kapa çeneni, yeter.
kırıcı olma sınırlarımı zorluyorum, ellerim dökülüyor. evine gidiyor sanırım. bilmiyorum,
..
ders bitiyor. ilgi delisi ve ben dolaşmaya çıkıyoruz. yolların ortasından yürüyor, yağmurda
ıslanıyoruz, apartman boşluğunda yağmurun dinmesini beklerken; hep seviyoruz birbirimizi
ellerim yerden döküldüğü gibi ayaklanmasını da
biliyor. siparişime bakıyoruz. gelmemiş daha
ve şaheser'in sevebileceğini düşündüğüm oyun
hamurlarından pembe ve yeşil seçip okula
dönüyoruz.
keyfimin kaçıklığı geçiyor az,yüzüm gülüyor.
telefona kadar.(arayan şasoooooğ)
-canım. sabahtan beri sana nasıl söyleyeceğimi düşünüyorum.pancafe'ye eleman
arıyorlarmış.bu çarşamba başlamamam gerekiyor.çok can sıkıcı bir durum
ben anlayamıyorum tabiki de durumu. tane tane açıklattırıp anladıktan sonra; oyun hamurunu
yemek, ellerimle partitürden geçirdiğim notaları yırtmak, ağlamak,
bağıra çağıra ağlamak istiyorum..
yok yani kopmuşum.
ama biter mi poh poh perisinin çekeceği çile. iyice sinirlenmeliyim.arabaya biniyorum.
ağlayamamanın verdiği sıkıntıyı tam da ankara şehirlerarası otobüs terminali işletmesinin
önünden geçerken; hönkürerek, hıçkırarak, ağlayarak atıyorum. babam şokta.kesiliyorum
tam düzeleceğim, eve yaklaşmışız.
bir araba duruyor yolun ortasında. kaza olmuş belli. ama tek bir araba.araba direğe falan mı
çarptı derken yanından geçiyoruz.bisikleti, yerdeki şapkayı görüyorum. artık hıçkırıkları
tutabilene aşk olsun.babam gayet duygusuz ''ne işi var bisikletin orda'' derken ben iyice
fenalaşıyorum.
eve geldiğimizde yatağa atıyorum kendimi.tabiki de uyuyamıyorum.istiyorum.
...
ciddi bir ikize ihtiyacım var. böyle zamanlarda yerime geçmeli..
ayamanöf hallerdeyim. nutella, makarna, içki, sigara gibi bilimum ihtiyaçlarıma karşı
koyacak bir kopyam..
yoksa sevdiklerime sorunum ben.
sahi soru;
bir insan tanımadığı birine beslediği sevgi & hayranlık derecesi nedir?
(hayır, aşacağım kendimi, ondan korkuyorum)