Çarşamba, Şubat 20, 2008

le complexe / la contradiction

daha önce çok defa duymuştum bu soruyu senden? çok; defalarca.
ama bazen tek renkli, tek eşli ve tamamen tek başına bir melankoliye kapılıyorum.
renkleri birbirine karıştırdığımda gökkuşağı kayboluyor; öpüştüğüm şey bataklık renkleri arasında dolaşıyor.
..
ben şimdi kar suyuyla yıkıyorum duygularımı. apak olsunlar diye. yanıklar soğukla iyileşebilir diye.
belki bana donuk demesen daha iyi.

her seferinde yine koynunda uyanmak;
işte bu beni çok yoruyor.
çünkü her seferinde daha da zor bir yabancının koynunda uyanıyorum.

ve bazen hiçbirşey gökkuşağıyla öpüşmeye benzemiyor.