bir an için en içten istediğim şeyler oluyor bazen.
onları yaparken birlikteliğini istediğim sevdiklerim.
ama bu isteklerimi yapmama izin vermeyen de en sevdiklerim.

bu bazen küçücük bir şey oluyor bazen tek kare bir fotoğraf.
ama bana bağırış çağırış olarak dönüyor.
belki benim için tek kare fotoğraf vermeye katlanamayanlar utanmalı.
ama ben utanıp ağlıyorum.

bugün herkes bana bağırıyor, hıncını çıkarıyor benden.
sürekli susuyorum, damaklarım yapışıyor.
bugün ben hep ağladım.

istediğim tek fotoğrafımız yokken birlikte;
bir anın, anının ölümsüzlüğü.
onu çerçeveye koyup öpebilme isteği.
karşılık olarak sadece bağırabliyorsan artık var düşün halimi.
o kadar kalbimden istedim ki senin için gülümsemeyi
o adamın kamerasına.

içim hiçbir şey almıyor. yediklerimi kusarken acımı da
kusabilsem keşke..
çok hastayım ve herkes bana bağırıyor.
al fotoğraf senin olsun;
sen de git başkasının ol.