tam bir depresif kadın modundayım. evet şimdiye kadar her baharı bir sevgiliyle geçiren biri
değilim zaten ama bu ara her şeyin üztüzte geldiğinini kabullenmemek için midir bilmem; bir
garip hallerdeyim. alış-verişe vermiş durumdayım kendimi. bugünü ele almak istiyorum
mümkünse.
öğleden sonraki kur atlama sınavını (oh işkence) hiçe sayıp alış-veriş diye yollara düştüğümü
itiraf ediyorum.
bunu neden mi yaptım? moralsizim, keyifsizim. bir baba var yani evde akıllara zarar..birilerine
kırgınım belki birileri bana kırgın, uyuyamıyorum,
finaller geliyor falan. o halde işte; ma-aile
alış-verişte bulduk kendimizi sabahın on buçuğunda.
indirimden gaza gelmiş şekilde yandakinden aldım
(evet ben çizdim çok süferim de mi?).
bir rtakunya aldım kendime. kahve, bocuklu.
giymeyeceğimi sanıyor annem ama yanılıyor.
o kadar şirin şeyler vardı ki; keşke dedim çok süslü ,
olsam.. hazır bu kadar şangur şungur, allı pullu şeyler
indirimdeyken.
tabiki de lafta kaldı bu. ruhuma atkırı oluyor bu durum.
sonra pöti kareli kırmızı beyaz bir bandana aldım.
çalışırken takacağım saçlarıma. annemin ufacık ayaklarına harika bir ayakkabı buldum.
eğer istediğim numara olsa ben de alacaktım. böyle boncuklu hasır bir babet.ama asıl
söylemek istediğim;
aldığım t-shirtün üstünde bile yemek ibaresi olmasına takmam.inanılmaz bir kilo alma sorunuyla
karşı karşıyayım.
birileri beni üzerse yemek yerim. birilerini üzersem yemek yerim.
o raddedeyim.
saçlarımı kestirmiştim ama modelinden de hiç memnun değilim.bir kuaför ziyareti
planlamalıyım.
bir elbise beğendim anlatamam.(ama geçen hafta alınan etek yüzünden hala dükkanda o elbise)
kırmızı, az bir dekolte,kısa olduğu için bende normal duruyor, çiçekli.
..
hani burayoı okuyan tanıdıklarım; bana bir hediye vermek isterseniz (eyy okul)
mailleri bekliyorum.
öpüyorum.
babay :*