Pazar, Şubat 12, 2006

babam..

anlatması uzun,karmaşık,çok karakteri benimsemiş bir sinir harbidir benim babam,
şöyle ki;
benim küçüklüğümde tam tarihini bilmediğim bir zamanda evrim geçirmiş bir kişiliktir
annem hep;ben doğduğumda sevinçten aynı hasta bakıcısına altı kez bahşiş verdiğini hatırlatır;
ben inanmak ister,sonra korkarım.çünkü babamın o gün değiştiğini falan düşünürüm.
ve yine çünkü;babam o zamandan beri benim başımda terör estirmeye aşıktır.
sürekli bir taşa dönme isteğiyle,sevgi dolu bir baba olma isteği arasında gel-gitler yaşar.
bu benim canımı çok sıkar doğal olarak.
memuriyeti boyunca her zaman sakin,sessiz,işiyle iştigal eden bir efendi olmuştur
babam;bir ikizler olarak,ikizlerin özelliklerini sonuna kadar taşıyan;çift karaktere sahip bir kişiliktir.
arkadaşlarımın yanında resmen bir heykel kadar taştır.konuşmaz,nefes aldığından bile şüphelenirim.
evde,yakınlarının yanında;bir komik kesilir ve bu komiklikten hoşnut olmayanları(ben) hiç sallamaz.
kar yağınca ''dışarda kar yağıyoor''diye şarkılar söyler (şu andaki gibi) bu en çekilmezlerindendir.
ona göre gerçek müzik eskilerde yapılmıştır.bugün tek bir insan bile düzgüm müzik yapmamaktadır
ilgisiz büyüdüğümü kabul etmek istememek için;elinden geleni cidden ardına koymaz.
ona göre çalışan annelerin çocukları içnde en iyi büyütülenlerdenimdir (mayam bozuksa ne yapsındır?)
konuşması gerektiğinde hep susar,tepkisizdir..ihtiyacım varsa sesine;duymak imkansızdır
istemezsem;entelektüel cevaplarıyla saatlerce konuşabilir bunun yanında.
internet bilgi amaçlı kullanılmalı;kitap okunmalıdır(oysaki ne kadar çok okuduğumu zaten bilir)
işe yaradığı en büyük konu;istediğim her kitabı severek almasıdır.
bazen konuşmak için konuştuğu olur(bu özellik varsa bende;ondan alınmıştır)
yine de ve malesef;beni kesinlikle şu hayatta en yoran insanlardandır.
bazen onu çok severim
ama genelde
babamla yorgun,düzensiz ve kararsız bir ilişkimiz vardır..
...
işte ben böyle bir adamdan doğdum
nasıl oluyorsa?